Kar Altında Hüzün Denemesi...

Dünyanın en uzun hüznü yağıyor
Yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne
Kar yağıyor ve sen gidiyorsun
Ağlar gibi yürüyerek gidiyorsun
Belki bulmağa gidiyorsun kaybettiğimiz
O insan ve tabiat çağını
 
Dön bana ve dinle
Kuşlar uçuşuyor içimde
 
Loş bir keman solosu gibi
Kuşların uçuştuğunu içimde
Dön bana ve dinle.
 
Karanlık denizlerin dibinde
Birtakım incilerin olduğunu
Birtakım incilere ve hatıralara
Neden bağlı olduğumuzu unutma.
 
Duy beni ve dinle
Denizler boğuşuyor içimde.
 
Unutma diyorum ama sen anla
Anlat bizim de yaşamak istediğimizi onlara.
 
(Ankara, 1962)

Erdem Beyazıt

25 defa okundu 2 defa tavsiye edildi 0 defa yorumlandı 3 üye antolojisine eklendi		arkadaşına GÖNDER e-kart YAP antolojine EKLE yazıcından BASTIR		eleştiri, yorum YAP Görüş, bilgi vb. EKLE varsa, hataları BİLDİR

şairi için yapılmış bir web sitesinin linkini EKLE şairin biyografisini EKLE şairini internette heryerde ARA hatıra, anekdot, bilgi vb. EKLE bu şiirin şiir.net'ten silinmesini ÖNER bu şiirin konusunu EKLE

Bu listeyi kapatıp bir sonraki şiirde görmemek için tıkla • Senle Ben Alim Süner 19.5.2024 - 02:25 • Ölüme Bir Adım Ozan Öztürk 19.5.2024 - 02:25 • Akıncı Yahya Kemal Beyatlı 19.5.2024 - 02:25 • Hümeyrâ Da, Hümeyrâ!... M. Engin Karatay 19.5.2024 - 02:25 • Öteden Gelen Şiir Nurullah Genç 19.5.2024 - 02:25