Diyemedim
Ben sevmeyi bilmedim hiç bilemedim
Sevdim ama sevgimi gösteremedim
Yolcu oldum düştüm dağlar ardına
Kalbime misafir ol diyemedim.
Utandım hep senden seviyorum demekten
Utandığıma utandım iş işten geçerken
Bir resmin kaldı şimdi bana yoldaşlık eden
Kendimden korktum belki, gel diyemedim
Soldurdum kendimce açan çiçekleri
Bahane nedirki gördüm gerçekleri
Zamanda dönmüyor şimdi asla geri
Öyle pişman oldum ki, sev diyemedim
Alev Övünç
