Ölü/m

kefensiz ölüler giyiyor hayat
kupkuru bir yaprak olunca zaman
mezar taşlarında soğuk isimler
kızaran güllere bakar maziden
 
ölüm
bırakıp yemeğe koştuğum oyun
çekiyor boşluğa ayaklarımı
kaçmak nafile
 
çivileri sökülüyor tahtanın
gıcırdayan ürpertidir soluğum
kesilmiş
             parçalanmış
kan kokuyor beyazım
toprağıma meltemini üflüyor çocuk
ruhum sımsıcak
 
omzumu terazide unuttum
koştum kavuran çöllerine günahın
liva'sız başımda kırgın ayet sesleri
pişmanım

Mehmet Şamil Baş

375 defa okundu 11 defa tavsiye edildi 0 defa yorumlandı 15 üye antolojisine eklendi		arkadaşına GÖNDER e-kart YAP antolojine EKLE yazıcından BASTIR		eleştiri, yorum YAP Görüş, bilgi vb. EKLE varsa, hataları BİLDİR

şairi için yapılmış bir web sitesinin linkini EKLE şairin biyografisini OKU şairini internette heryerde ARA hatıra, anekdot, bilgi vb. EKLE bu şiirin şiir.net'ten silinmesini ÖNER bu şiirin konusunu EKLE

Bu listeyi kapatıp bir sonraki şiirde görmemek için tıkla • Kenarsız Yüzeyler Zeynel Abidin Toprak 22.11.2025 - 09:49 • Dağlar Arif Nihat Asya 22.11.2025 - 09:49 • Ayın Güle Serenadı Nurullah Genç 22.11.2025 - 09:49 • Acılar Hüseyin Say 22.11.2025 - 09:49 • Adın Senin Nurullah Genç 22.11.2025 - 09:49 • Uysal Bir Direniş Mustafa Küçüktepe 22.11.2025 - 09:49 • Hücremde Ayışığı Refik Durbaş 22.11.2025 - 09:49 • Ziller Çalacak Zeki Ömer Defne 22.11.2025 - 09:49 • Neler Dönüyor? M. Engin Karatay 22.11.2025 - 09:49 • Gesi Bağları Barış Manço 22.11.2025 - 09:49