D Ü Ş Ü M D E . . .
Düşümdeydin...
Beyaz bir mart gibi süzüldün
Yüreğimdeki okyanuslara,
Düşümdeydin...
Bir damla su oldun
Dudaklarımda, ayrılık tadında,
Düşümdeydin...
Sonra bir damla gözyaşıydın
Yanaklarımdan süzülen, boğazıma
Yüreğimde,
Sedef kakmalı hançerimdin
Çizen ve kanatan biteviye...
Kanayan yaramdın melhemsiz
Şifasız derdimdin
Hasretimin çöllerinde,
Susuzluğumdun
Ve bazen de serabımdın
Yine düşlerimde...
Düşümdeydin...
Bir kuğuydun
Gözyaşlarımda yüzen
Bembeyaz gelinlikler içinde,
Yağmurum oldun,
Sağanak, sağanak
Yüreğime vuran,
Ve sonra gözyaşım oldun
Yine ayrılık tadında
Boynuma süzülen...
Kavuşmalarımda
İçimi ısıtan ateşimdin
Ayrılıklarımda ,
İliklerimi donduran tipimdin
Adını gönül kapılarıma kazıdığım
Altın harflerle yazdığımdın, alnıma
Hasretimdin yangın, yangın yüreğimde
Duman, duman içime çektiğimdin
Düşümdeydin
Dün gece.ve her gece
Gündüz hayalimde,
Ama gece düşümdeydin...
Gene yüreğimde acıtan bir sancı
Kavuran bir ateş
Sağanak yağan bir yağmur
Gözlerimde
Donduran bir tipi hasretinde
Ve haykırılamamış bir sevdaydın
Ama düşümdeydin...
(17 Mayıs 1999 - Edirne)
Ali Koç
