Bir Düş Gecesinden
Sesin sesime karıştı, eridi
Doyumun en esrik noktasında titrek
Tenin sindi tenime
Soyulmuş söğüt dalı
Su basmış çimen kokusunda.
Kanat vurdu kanımdan sevginin can kuşu
Devindi bir zaman gözlerinin göğünde
Yorulup kondukça ince kıvrımlarına
Mutluluğa yumuldu her sefer kirpiklerin.
Aynasında uyumun gülümseyen aylası
Süzgün uykularda rahat
Kayboldu güzel yüzün kalbimin derininde.
Ilık nefesini alıp verdim günlerce
Kimseler görmedi ağzımda açan gülü.
Sevinç mi hüzün mü seçemediğim
Tanımsız duyguların tadıyla
-Eğri hançerler gibi içimde gezinen-
Şimdi binlerce imge o düş gecesinden
Hepsi seni çağrıştırıp
Hepsi seni biçimleyen...
(Aykırı Yaşamak / 1985)
Şükrü Erbaş
